Wie was Irma Laplasse?
Zij werd op 9 februari 1904 te Schore als Irma Swertvaeger geboren. Op twintigjarige leeftijd huwde ze met Henri Laplasse waarmee ze toen in een hoeve te Oostduinkerke ging wonen. Gezien de politieke strubbelingen van die tijd werd vader Henri lid van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). Hun zoon Fred werd eerst lid van de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen (NSJV) en vervolgens lid van de Fabriekswacht. Hun dochter Angèle werd actief bij de Dietsche Meisjesscharen. Moeder Irma was bij geen enkele vereniging aangesloten. Op 21 december 1944 werd Irma Laplasse door de Krijgsraad te Brugge ter dood veroordeeld wegens verraad en verklikking. Naar verluid zou Irma Laplasse door haar toe doen de dood van zeven verzetslieden op haar geweten hebben toen Duitse soldaten poogden haar gevangengenomen zoon te bevrijden uit de handen van de Witte Brigade. Een duchtig staaltje van Belgische creativiteit. Op 10 februari 1945 bevestigde het Krijgshof te Gent de doodstraf. Irma Laplasse werd op 30 mei 1945 terechtgesteld te Brugge.
Sinds haar dood werd Irma Laplasse een symbool voor Vlaams-nationalisten. Zij was het slachtoffer van een ontspoorde, onrechtvaardige en niet correcte repressie-uitspraak! Dit gold overigs voor de meeste repressie-uitspraken! Na de uitgave van haar gevangenisdagboek in 1947 en de heruitgave in 1970 met een toegevoegde studie van historicus Karel van Isacker werd de rechtvaardigheid van Laplasse’s proces en de eis voor de doodstraf weer in vraag gesteld. Jarenlange druk uit politieke hoek zorgde ervoor dat het proces van Irma Laplasse werd herzien. Op 14 februari 1996 werd Irma Laplasse tot levenslange celstraf veroordeeld wegens verraad en verklikking. Vrijspraak zou er toe geleid hebben dat meerdere processen moesten worden herzien met het gevolg dat de regering zou moeten toegeven dat de repressie onrechtvaardig en verkeerd was. Tegenstanders van de herziening vreesden dat een vrijspraak de poort zou openzetten voor een opleving van extreem-rechts en voor het verlenen van amnestie voor gewezen collaborateurs. Repressieslachtoffer Irma Laplasse heeft nooit, ondanks meerdere aanvragen door haar man en kinderen, eerherstel of amnestie gekregen!
Zij werd op 9 februari 1904 te Schore als Irma Swertvaeger geboren. Op twintigjarige leeftijd huwde ze met Henri Laplasse waarmee ze toen in een hoeve te Oostduinkerke ging wonen. Gezien de politieke strubbelingen van die tijd werd vader Henri lid van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). Hun zoon Fred werd eerst lid van de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen (NSJV) en vervolgens lid van de Fabriekswacht. Hun dochter Angèle werd actief bij de Dietsche Meisjesscharen. Moeder Irma was bij geen enkele vereniging aangesloten. Op 21 december 1944 werd Irma Laplasse door de Krijgsraad te Brugge ter dood veroordeeld wegens verraad en verklikking. Naar verluid zou Irma Laplasse door haar toe doen de dood van zeven verzetslieden op haar geweten hebben toen Duitse soldaten poogden haar gevangengenomen zoon te bevrijden uit de handen van de Witte Brigade. Een duchtig staaltje van Belgische creativiteit. Op 10 februari 1945 bevestigde het Krijgshof te Gent de doodstraf. Irma Laplasse werd op 30 mei 1945 terechtgesteld te Brugge.
Sinds haar dood werd Irma Laplasse een symbool voor Vlaams-nationalisten. Zij was het slachtoffer van een ontspoorde, onrechtvaardige en niet correcte repressie-uitspraak! Dit gold overigs voor de meeste repressie-uitspraken! Na de uitgave van haar gevangenisdagboek in 1947 en de heruitgave in 1970 met een toegevoegde studie van historicus Karel van Isacker werd de rechtvaardigheid van Laplasse’s proces en de eis voor de doodstraf weer in vraag gesteld. Jarenlange druk uit politieke hoek zorgde ervoor dat het proces van Irma Laplasse werd herzien. Op 14 februari 1996 werd Irma Laplasse tot levenslange celstraf veroordeeld wegens verraad en verklikking. Vrijspraak zou er toe geleid hebben dat meerdere processen moesten worden herzien met het gevolg dat de regering zou moeten toegeven dat de repressie onrechtvaardig en verkeerd was. Tegenstanders van de herziening vreesden dat een vrijspraak de poort zou openzetten voor een opleving van extreem-rechts en voor het verlenen van amnestie voor gewezen collaborateurs. Repressieslachtoffer Irma Laplasse heeft nooit, ondanks meerdere aanvragen door haar man en kinderen, eerherstel of amnestie gekregen!
EERHERSTEL NU!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten